Czy brak współżycia w małżeństwie przekona sąd do orzeczenia rozwodu?

Przyczyn rozwodu może być wiele, wśród najpowszechniejszych są zdrada, kłótnie, przemoc. Nie ma wątpliwości, iż stanowią one mocne podstawy do złożenia pozwu o rozwód. Co jednak w sytuacji, gdy życie małżeńskie nie układa się z powodu zaprzestania kontaktów seksualnych? Odpowiada adwokat ze Świecia Marlena Słupińska-Strysik.

Trwały rozkład pożycia małżeńskiego, a rozwód

Ustawową przesłanką orzeczenia rozwodu jest zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. Rozkład jest zupełny, jeżeli doszło do zerwania wszystkich więzi małżeńskich: emocjonalnej, fizycznej oraz gospodarczej.

Trwały - jeżeli jest nieodwracalny. Zatem jeżeli pomiędzy małżonkami ustała wyłącznie więź fizyczna, to nie można mówić o zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego. W takim przypadku zaprzestanie kontaktów seksualnych nie będzie stanowiło dostatecznego powodu rozwiązania małżeństwa.

Co jednak w sytuacji, gdy zanik pożycia seksualnego miał dalej idące konsekwencje? Małżonkowie zaczęli sukcesywnie oddalać się od siebie, wygasło łączące ich uczucie i w rezultacie każde z nich zaczęło żyć własnym życiem.

Zostały zerwane wszystkie łączące ich więzi, a przyczyną ich rozerwania był brak współżycia. W takim przypadku istnieją stosowne podstawy do żądania rozwodu. Co więcej, współżycie seksualne stanowi ważną sferę życia małżeńskiego i uporczywe odmawianie kontaktów seksualnych lub ich nierozpoczęcie może przesądzać o winie jednego z małżonków w rozkładzie pożycia małżeńskiego.

Ważne są powody żądania rozwodu

Nie mniej przyczyn odmowy współżycia może być wiele i nie każda z nich może stanowić argument rozwodowy. W ocenie Sądu Najwyższego ustanie wspólnoty fizycznej może w konkretnym przypadku nie stanowić objawu rozkładu, jeżeli wynika ono z okoliczności niezależnych od małżonków lub z ich zgodnej woli uzasadnionej okolicznościami życiowymi.

Jako przykłady Sąd Najwyższy wymienia chorobę małżonka, rozłączenie małżonków spowodowane pobytem w szpitalu, długotrwałym wyjazdem służbowym czy też pracą zarobkową małżonków w odległych od siebie miejscowościach (uchwała SN sygn. I CO 5/55). Zatem przyczynę odmowy współżycia należy rozpatrywać w realiach konkretnej sprawy.

Brak współżycia, jako jedyna przyczyna rozwodu

Bez wątpienia każda sprawa rozwodowa jest inna i u jej podłoża leżą różne przyczyny. Jednakże brak współżycia w małżeństwie jako samoistna podstawa do wystąpienia z żądaniem rozwodu jest niewystarczający. Musi pociągać za sobą trwałe zerwanie pozostałych więzi małżeńskich. Innymi słowy, brak kontaktów seksualnych sam w sobie nie przekona sądu do orzeczenia rozwodu.

Mamy prawo

Każdy, kto chciałby zaproponować zagadnienie prawne do wyjaśnienia przez adwokata ze Świecia Marlenę Słupińską-Strysik, może przesłać je e-mailem na adres redakcji: [email protected].